مقدمات مجازی سازی

با توجه به نیاز سازمانها و شرکتهای بزرگ و کوچک نسبت به کاهش هزینه های اقتصادی و افزایش بهره وری از تمام امکانات و در تمام ابعاد، نیاز است هزینه ها را کاهش و راندمان را افزایش دهیم. دنیای IT نیز از این امر خارج نبوده و راه کارهای شگفت انگیزی در این زمینه ارائه داده است. ما قصد داریم در این آموزش، Virtualization یا مجازی سازی را برای شما توضیح دهیم و بخشهای مختلف را به صورت کاملا تصویری خدمتتان ارائه دهیم.

مفاهیم اولیه

برای اینکه مجازی سازی را به خوبی درک کنید در ابتدای کار باید بتوانید یک کیس کامپیوتر را به طور محدود تحلیل کنید.

ما همه میدانیم کیس شامل ۴ بخش اصلی است (مادربرد، هارد، Cpu و Ram) ما مطمئنیم شما از ارتباط این اجزا در یک کامپیوتر مطلع هستید وگرنه اینجا چه کار میکنید؟

در سرور نیز مانند یک کیس، ماجرا همین است با این تفاوت که  سرور با سخت افزاری بسیار قوی برای بازدهی در حجم بالای تبادل اطلاعاتی و پردازشی تهیه شده است.

حال برای ورود به بحث با یک خاطره شروع میکنم. در دوران نوجوانی که در شرکتهایی بزرگ و کوچک برای تنظیمات سرورهایشان رفت و آمد میکردم به چشم خود میدیدم که یک سرور با ۸ گیگ رم و فضای نسبتا زیاد فقط و فقط برای یک سرویس مانند DHCP  یا اکتیو دایرکتوری استفاده میشد.

این موضوع دو نکته را شامل میشود اول نبود سواد خرید درست تجهیزات و منابع ، دوم نبود سواد مجازی سازی…شاید این سوال برایتان ایجاد شود که چرا این ضعف سواد را مطرح کردم.ببینید من وقتی منابع استفاده شده ی سرور ها را مشاهده میکردم می دیدم که سرور اکتیو دایرکتوری با ۸گیگ رم تنها ۲ یا ۳ گیگ از Ram   را درگیر کرده و ۵ گیگ Ram  خالی دارد. File server  یا هر سرور دیگری را که در یک شبکه با ۱۰۰کاربر ملاحظه میکردم تقریبا اعدادی نزدیک به همین را بمن نشان میدادند.یعنی یک درصد بالایی از منابع بلا استفاده بودند.  چند شرکت برای این موارد راه کارهایی جالب ارائه دادند. یکی از این شرکتها vmwre  است.من قبلا با workstation  این شرکت کار کرده بودم ولی نمیدانستم که برای اشل بزرگ هم نرم افزار داریم. لذا اکنون اینجام تا شما رو با این تکنولوژی آشنا کنم.

خوب برای بخش اول تحلیل اولیه کیس را با هم مرور میکنیم در آموزش مرحله ی دوم به سراغ اصل ماجرا میرویم.

فرض کنید که یک کیس دارید و میخواهید به صورت مشترک از آن استفاده کنید و کمی هم برای کاربران مختلف الویت گذاری کنید. اول چیزی که باید تقسیم بندی درستی داشته باشد هارد است .که چه کسی چه مقدار از هارد را برای دیتای خود اختصاص دهد دومین مورد Ram است که از باید تخصیص آن مطرح شود .و سومین مورد cpu است.

****بسیار مهم است که بدانید تمام ماجرای مجازی سازی در Cpu  شکل میگیرد و مدیریت میشود****

ما در این سناریو برای این کیس که تصور کرده ایم (تصورمان این است که در یک زمان ۳ کاربر میخواهند به آن متصل شوند.با ۳ کیبورد و موس و مانیتور) که ۱۲۸ گیگ هارد دارد و ۱۲ گیگ رم و از یک  cpu core i9  بهره میبرد.

نیاز کاربران

کاربر اول   ۸۰ گیگ هارد       ۸ گیگ Ram     و    ۴  Core    cpu  نیاز دارد.

کاربر دوم  ۴۰گیگ هارد         ۴ گیگ Ram   و    ۴  core     cpu  نیاز دارد.

کاربر سوم  ۴۰گیگ هارد         ۶ گیگ Ram   و    ۳  core     cpu  نیاز دارد.

خوب، واضح است که این سطح از نیازها برای کیس مذکور از نظر منطقی قابل برآورد نیست زیرا جمع نیاز کاربران با ظرفیت ارائه شده برابری نمی کند.

اینجا بود که مهندسان بفکر افتادند تا این مشکل را حل کنند.همه میدانند که هیچگاه یک کاربر از همه ی توان یک کامپیوتر استفاده نمیکند مگر کسانی که کارهای خاص میکنند ( میکس و کپچر و یا کارهای سنگین گرافیکی و بازیهای خاص)

حالا فرض میکینم کاربر اول از ۸ گیگ رم مورد نیاز خود اکنون ۴ گیگ استفاده میکند .کاربر دوم ۳ گیگ و کاربر سوم ۴ گیگ اینطوری یک گیگ از Ram  همچنان خالیست.و همچنین میدانیم که میزان استفاده ی کاربران از هارد دفعتا نیست و به مرور زمان فضایشان را پر میکنند پس هر کاربری هر میزان فضایی خواست بهش میدیم هر وقت حس کردیم کل هارد ۱۲۸ گیگی مد نظرمان در حال پر شدن است هارد دیگری را به کیس اضافه می کنیم.اصلا در مجازی سازی اصل بر همین است که اگر منبعی دیگر جوبگو نبود به آن افزوده شود.ولی در حالت عادی از ماضاد استفاده ی کاربران از منابع برای کاربران دیگر استفاده میکند و هیچ کدام هم متوجه نمیشوند .اگر هم زمانی میزان استفاده از منابع توسط کاربران به طور هم زمان بالا رفت آنگاه با توجه اولویت منابع را تخصیص میدهد. و انجاست که کاربران بسته به میزان استفاده از منابع احساس کندی خواهند کرد.در بخش های بعدی وارد نرم افزار میشویم .فهم عمیق  این توضیحات نچندان عمیق، گشایش زیادی در ادامه برایمان به همراه خواهد آورد.