امروز میخوام راجع به این مساله صحبت کنم که اصلا چرا لینوکس؟ چرا ما تاکید داریم که ایرانی های بیشتری باید از این سیستم عامل استفاده کنند. فکر میکنم اگر در این نوشته با من باشید بتونیم به نتیجه های خوبی برسیم. امروز میخوام به بررسی جنبه های مختلف این موضوع بپردازم. خیلی ها میگن تعصب بیخود نداشته باش. لینوکس به جای خودش خوبه، ویندوز به جای خودش و … . اما در حال حاضر آیا شرایط ما واقعا مثل کشورهای دیگه ست؟ خطر یا بهتر بگم فاجعه خیلی بزرگی کشور ما رو تهدید میکنه و شاید هم الان کاملا در معرض هستیم ولی متوجه نیستیم. 😐
تحریم و وضعیت اقتصادی
یکی از دلایل اصلی که من هر شرکتی که میرم از مدیر عامل محترم اون شرکت درخواست میکنم که از خودت شروع کن و لینوکس نصب کن اینه که ما داخل ایران تحریم هستیم و از نظر اقتصادی اوضاعمون اصلا خوب نیست. البته هیچ اشکالی نداره که توی شرکت های خصوصی یا داخل خونه هامون ما ویندوز داشته باشیم (هر چند از نظر شخصی اینو نمیپسندم). وقتی شما از نسخه اورجینال ویندوز استفاده میکنید و در اصل اون رو خریداری میکنید پشتیبانی ویندوز با شماست و از نظر امنیتی هم تا حدودی خیالتون راحت تر خواهد بود. اما چیزی که الان داخل ایران شاهد اون هستیم اینه که اکثر ماها سیستم عامل دسکتاپمون رو به صورت کرک شده استفاده میکنیم و اصلا معلوم نیست از کجا دانلودش میکنیم. بدتر از اون هم همه ی این نرم افزارهائیست که فکر میکنیم دیگران برای رضای خدا در اختیار ما قرار دادن. از مدیران سطح بالای کشور در وزارت خونه ها و شرکت های خصوصی گرفته تا داخل خونه هامون تقریبا میتونم بگم همه بدافزار نصب کردن و دارن ازش استفاده میکنند. حالا اگر ی حمله جون دار به زیرساخت و کامپیوترهای داخل ایران بشه چه اتفاقی میفته؟ همه آلوده هستند چه بسا خیلی از همین سیستم ها اصلا زامبی باشن و صاحبانشون خبر نداشته باشن. قدم اول رو به جلو اینه که شما ویندوز و تمام نرم افزارهای اون مثل فتوشاپ و … رو خریداری کنید. اگر با این شرایط تحریمی و اقتصاد خراب نمیتونید هزینه کنید باید ی تصمیم بزرگ بگیرید. تصمیم بین اینکه چی رو با ویندوز و نرم افزارهای کرکی اون بدست میارید و در عوض چه چیزهای مهمی رو ممکنه از دست بدید. در نظر بگیرید که شرکت های بزرگ اقتصادی یا حتی مجموعه های نظامی که دارای اطلاعات حساسی هستند از مدیر عامل تا کارمند جزء همه شون از ویندوز و نرم افزارهای آلوده اون دارن استفاده میکنند. بعدا شما میشنوید با ی اپلیکیشن ساده یا با ی فلش کل شبکه رو آلوده میکنن و بعدا اتفاقاتی میفته که شاید برای مدیران ما اصلا قابل جبران هم نباشه.
سیستم عامل های مجاز
فارغ از سلیقه نگارنده یعنی اینجانب، همونطور که در پاراگراف بالا گفتم شاید شما بتونید به صورت قانونی از ویندوز استفاده کنید. پس اگر میتونید بعضی تحریم ها رو هم دور بزنید و به هر شکل نرم افزارهای مورد علاقه تون رو خریداری کنید و از همه مهتر از نظر مالی وضعیت خوبی دارید و به ویندوز وابسته هستید حتما نسبت به استفاده قانونی از این سیستم عامل اقدام کنید و یک جورایی خودتون رو تا حدی نجات بدید. اصلا از همه این ها که بگذریم نگاه خارج رو به خودمون تغییر بدیم. یا اینکه مثلا بریم سراغ محصولات اپل. سیستم عامل مک از نظر امنیتی هم واقعا تایید میشه و امکانات خوبی رو برای کاربر معمولی فراهم کرده.
تعصب؟
همونطور که بالاتر گفتم خیلیا میگن تو تعصب بی خود داری. من شاید خودم رو ملزم به استفاده از گنو/لینوکس بکنم ولی روی این موضوع تعصب خاصی ندارم. البته من از سیستم عامل close source محصولات اپل یا ویندوز خوشم نمیاد ولی همونطور که گفتم شما میتونید از اون ها استفاده کنید.
فرهنگ گنو/لینوکس
یکی از دلایلی که من شخصا به سمت گنو/لینوکس تمایل پیدا کردم این بود که دوست داشتم از نرم افزارهایی استفاده کنم که کاملا متن باز یا اپن سورس باشن و اجازه تغییر در اون ها رو هم داشته باشیم و خلاصه دچار محدودیت نباشم. همچنین نرم افزارهایی که از قوانین GNU پیروی میکنند هیچ وقت شامل تحریم ها نمیشه. پس از نظر اقتصادی و بحث تحریم بهترین انتخاب برای من بود. البته طبیعتا این سیستم عامل از نظر امنیتی هم در بالاترین سطح هست. پس اگر شما یک برنامه نویس خوب هستید بیاین این وضعیت رو بهتر کنیم. یعنی اگر میبینید که کاربر معمولی توی بعضی چیزها اذیت میشه یا اگر لینوکس نرم افزار خوبی رو هنوز در یک زمینه خاصی منتشر نکرده ما دست بکار بشیم و استفاده از یک سیستم عامل قانونی قدرتمند رو برای استفاده هموطنای خودمون تبدیل به یک تجربه شیرین کنیم.
کلام آخر
در حال حاضر با توجه به مطالبی که عرض شد ما با یک وضعیت بحرانی در کشور رو به رو هستیم. اون هم بستر غیر مجاز کامپیوترها و سرورهای ما داخل ایران هست. اگر یکی از کشورهایی که در زمینه سایبری قدرت به حساب میاد اراده کنه و ی حمله سایبری رو برنامه ریزی کنه چیزی از امنیت برای ما باقی نمیمونه. چه بسا به صورت چراغ خاموش دارن از این مساله بهره برداری هم میکنند. البته مدیران ما و به تبع اون مردم نسبت به شرایط بحرانی بی حس شدند دیگه ولی ما گفتیم که نگن نگفتی… 🙂 هر کس مسئول اطلاعات شخصی خودشه… ظاهرا کسی هم دلش به حال این کشور نمیسوزه… 🙁 امیدوارم که این مقاله برای شما مفیده بوده باشه و تا حدی بتونه دید شما رو نسبت به وضعیتی که در اون هستیم تغییر بده. شما میتونید از جایی که درش هستید شروع کنید. خونه، شرکت، اورگان دولتی و نظامی و …
